Ochrona przyrody

Biorąc pod uwagę składniki wchodzące w skład mieszanki betonowej (piaski, żwiry, kruszywa łamane), można stwierdzić, że powstały beton jest materiałem przyjaznym dla środowiska. Popiół lotny, pył krzemionkowy to surowce również naturalne wykorzystywane do produkcji betonu, tylko wcześniej przetworzone w wyniku wysokotemperaturowych procesów przemysłowych. Sama produkcja betonu tylko w małym stopniu korzysta ze środowiska w myśl definicji urzędowej. Emitowanie substancji lotnych do powietrza oraz hałasu są znikome, często podlegają wręcz anulowaniu, gdyż ich naliczona wielkość nie przekracza ustawowego progu.

Beton charakteryzuje się m.in. dużą pojemnością cieplną i łatwością wchłaniania ciepła. Pozwala to stabilizować klimat i termikę pomieszczeń budynku, niosąc oszczędności z tytułu zużycia energii. Betonowa ściana czy strop gromadzą ciepło podczas ogrzewania budynku czy promieniowania słonecznego, a następnie oddają je do wnętrza po zaniku źródła ciepła.

Skład betonu ulega ciągłej modyfikacji  po to, by z jednej strony doskonalić jego właściwości, z drugiej dopasować go do potrzeb i coraz większych wymagań jakie stawia się nowoczesnym obiektom. Beton w konstrukcji  jest materiałem  konkurencyjnym wobec mało trwałego drewna, korodującej stali czy sztucznych tworzyw, które wydalane do środowiska po wykorzystaniu rozkładają się kilkaset lat.

W obecnym stanie techniki beton bez trudu daje się dopasować do konkretnych potrzeb architektoniczno-budowlanych nawet z wykorzystaniem materiałów alternatywnych jak np. tufy zeolitowe. Jednocześnie  beton i jego składniki podlegają kilkukrotnemu recyklingowi zawsze z pozytywnym efektem ekonomicznym.